De taxi-chauffeur

Als je in Luanda bent en toevallig alleen in het wit gekleed bent, dan moet je ervoor zorgen dat je niet naar het wijk São Paulo gaat! Daar is zoveel stof dat je oranje thuis komt. In de taxi naar São Paulo konden wij bijna niets zien door de wind en het stof. Maar het is erg spannend hoe hier wordt gereden en de muziek die in de taxi’s worden gedraaid is super. Gezellig is dat! Aangekomen op onze bestemming, moesten we voor de kerk wachten op Mani, omdat straatnamen hier niet erg gebruikelijk zijn. Dus meeting point ´de kerk´.
Na lang wachten besloten wij Mani te bellen. Tot onze verbazing was onze afspraak aan de achterkant van de kerk. Er is namelijk zoveel stof aan de voorkant van kerk dat de achterkant als nieuwe voorkant wordt beschouwd.
Grappig genoeg zijn alle activiteiten aan de achterkant van de kerk (voor de Angolezen de voorkant dus). Ontzettend veel verkeer en mensen die op straat dingen verkopen.
Na ons gesprek gaven wij Mani bij de taxi drie zoentjes om afscheid te nemen. De taxichauffer gilde van achter het stuur dat drie zoentjes alleen in Nederland worden gegeven. We hebben hem verteld dat wij uit Nederland kwamen. Oo… reden genoeg om er in te stappen en het gesprek voort te zetten in het Nederlands. Het bleek dat hij ongeveer drie jaar in Groningen heeft gewoond! Daarna is hij naar Belgie en Frankrijk vertrokken en vervolgens naar Angola gegaan. Iedereen in de taxi kon mee genieten van onze gesprek. We mochten van hem de rit niet betalen: van het huis! We zullen nog contact met elkaar opnemen. Niet alles kun je in een bus bespreken...