Tot in de vroege uurtjes….

Dat Angolezen van feestjes houden was ons in Nederland al duidelijk. Vlak voordat we vertrokken, hebben we in een Portugese club in Amsterdam nog met een grote groep gegeten, gelachen en gedanst.
Hier in Luanda is er elk weekend wat te doen. Je hoef je niet te vervelen, want er zijn overal feestjes waar vrienden je mee naar toe nemen. Bij mensen thuis of in discotheken als Chiwawa en Bingo. Kies je voor een discotheek met airco? Dan is het belangrijk contacten te hebben met mensen die over vervoer beschikken. Tax-busjes zijn er ’s nachts niet meer en lopen wordt niet aangeraden. Wanneer je het veiliger vindt om bij iemand thuis je moves te laten zien, vergeet dan niet wat mee te nemen. Met lege handen aankomen is not done. Neem wijn mee, bier, of iets te eten als cake of een salade.
En als je het echte dansleven van Angola wil zien, hou dan Bairro Prenda in de gaten. In Prenda staan verschillende flats, waar feesten worden georganiseerd op de daken: in de open lucht. Al vroeg in de middag wordt het geluid getest en de verlichting opgehangen. De muziek is in alle huiskamers van Prenda te horen. Je kunt het beste meefeesten of ergens gaan logeren. Slapen is die avond geen optie.

We hebben in Nederland met diverse jongeren gesproken die een bedrijfje in de muziek willen opzetten. Jullie plannen zijn hier enthousiast ontvangen! Veel mensen zijn op zoek naar DJ’s met eigen apparatuur en een brede muziekcollectie: van kizomba en salsa tot 50cent en Gloria Estefan. Ook zijn er diverse studio’s waar mensen hun eigen muziek maken. We zijn nog op zoek naar leuke cd’s om mee te nemen naar Nederland. Hebben jullie nog tips?!

Gekke boeken

Op zoek naar leuke boeken over Angola, hebben we diverse boekwinkels in de stad bezocht. De winkels verkopen van alles: schoolboeken, romans, de avonturen van Harry Potter, gedichten van Augostinho Neto, maar ook heel veel gekke boeken. We hebben ons echt verbaasd over een boek dat instructies geeft over aqua-aerobics. Wie zou daar interesse in hebben?! Zijn er Angolezen die met dit boek naar het openbare zwembad gaan en rustig in een hoekje alle oefeningen uitvoeren? En hoe komt zo’n boek in Angola? Wie heeft bedacht dat dit wellicht een nieuwe rage zou worden?
Een ander opvallend boek was een bestseller over boulimia, een eetstoornis die toch vooral het Westen lijkt te treffen. Worden in Angola inmiddels meisjes ook zo beïnvloed door de modebladen en graatmagere modellen?
In weer een andere winkel vinden we een plank met boekjes over de Sterren, Jack Nicholson, Sean Connery etc. De omslag toont de heren in hun jongere jaren, met frisse gezichten.

Het is vreemd dit soort boeken in de stoffige kasten te zien liggen. We vragen ons af hoe lang die boeken daar al liggen en wie daar interesse in heeft. Eigenlijk wilden we dat vragen aan het personeel, maar na het nemen van de foto werden we subtiel de winkel uitgewerkt. Desculpe…!

Chinangola

Al in Nederland hadden we gehoord dat het straatbeeld in Luanda ‘ver-chineest’. Steeds meer Chinese bedrijven tonen interesse in de Angolese markt, vooral die van de constructie en de bouw. En inderdaad: al tijdens de eerste dagen in Luanda zagen we verschillende grote bouwprojecten, uitgevoerd door Chinese aannemers. Inmiddels hebben we via diverse mensen begrepen dat deze bedrijven Chinezen laten invliegen om werkgelegenheid te creëren voor het thuisland. Dagelijks komen er tientallen nieuwe werknemers aan op het vliegveld van Luanda. De immigratiedienst heeft er een dagtaak aan om alle werkvergunningen in orde te maken.
We horen ook dat Angola steeds strenger wordt ten aanzien van buitenlandse werknemers. Zo mogen de Chinezen maximaal 30 procent van hun personeel uit China halen. De andere 70 procent moeten ze in Angola werven. Ook wordt er zorgvuldig naar de aanvragen voor werkvergunningen gekeken. Dat kost veel tijd en bedrijven moeten dan ook lang wachten voordat ze in Angola aan de slag kunnen.
Chinezen houden overigens niet alleen van bouwen, maar ook van karaoke… Het zingen staat bij onze Chinese buren bijna elke avond op het programma. Met veel enthousiasme, maar vooral HEEL erg vals brullen ze in de microfoon Chinese versies van KLB, Hava Naquila en andere nummers. We beginnen er al aan te wennen en moeten er eigenlijk wel om lachen. Ook zij zoeken hun eigen weg in het integratieproces.