De bedelaar

Al in de oudheid was het gebruikelijk dat iemand die werkelijk iets nodig had, niet kieskeurig was in wat hij kreeg of van wie hij dat kreeg. Het lijkt wel een beetje op het Nederlandse spreekwoord: gooi je oude schoenen niet weg voordat je nieuwe hebt.

In Angola werkt dat anders, hebben we ervaren. Adimka en ik stonden vrolijk voor de kerk te wachten, toen een bedelaar ons aansprak met de vraag of wij wat wisselgeld voor hem hadden. Geld hadden we wel, maar geen kleingeld. Ik wilde antwoord geven, maar blijkbaar kon hij mijn gedachten lezen. Voordat ik mijn zin kon afmaken, zei hij:“Sorry, ik vraag het niet aan jou, maar aan haar (Adimka) of zij wat geld voor mij heeft, aangezien zij lichter van huidskleur is dan jij ”. Slim van deze man?! Hoe blanker, hoe rijker in Luanda? Weer een onderzoeksvraag.... we zullen het de jongeren vragen.